India - Sultans of Swing!

India // English can be found below.

Mijn tweede en laatste blog over mijn mini-trip door Zuid-Azië. Het tweede land dat op de planning stond was India. Om meer specifiek te zijn, Hyderabad, India. Daar ben ik Stefan op gaan zoeken die daar momenteel stage loopt. Hij werk bij een bedrijf dat negatieven van foto’s, dia’s en dergelijke digitaliseert.

Na een rasechte nachtbraak vlucht (overstap van meer dan zes uur, proberen te slapen in de terminal wat nooit echt lukt natuurlijk) kwam ik rond 16 uur denk ik aan op het vliegveld. Stefan haalde me op en we pakten de bus naar waar hij woonde. Wat opvalt aan Hyderabad is dat de stad ongelooflijk uitgespreid is. Er zijn geen wolkenkrabbers zoals in Dhaka en het is goddank niet zo druk op de weg als daar. Voor een stad met meer dan drie miljoen inwoners wordt je als blank persoon behoorlijk nagestaard. Stefan vertelde mij het verhaal dat ooit iemand voor hem is weggerend omdat hij blank is. Tja.

Hyderabad was vergeleken met Dhaka een relax moment. Stefan moest een aantal dagen overdag werken en ik ging de lokale supermarkten verkennen en bijslapen (ik was ongelofelijk lui die dagen. Vakantie hè). Stefan liet mij genieten van de Indiase keuken. Het eten varieert met scherpte. Noord-India staat bekend om zijn extreem scherpe eten. Zuid-India valt mee. Op een gegeven moment hadden we het geniale idee om het hoogtepunt van Westerse cuisine te produceren voor Stefan’s Indiaanse collega’s. Je raad het al, pannenkoeken.

 Omdat dat dit waarschijnlijk mijn eerste en laatste keer was dat ik in Hyderabad was, gingen we natuurlijk de verplichte toeristische nummertjes af. De mooiste was wel Charminar. Gebouwd in 1591 door een sultan om de stichting van de stad vieren (en de einde van allemaal enge epidemieën).

Tip als je zelf gaat, bereid je voor op veel, maar dan veel, bedelaars. Ze zijn behoorlijk standvastig en laten je niet met rust totdat je wegsprint of ze geld geeft.

Wonder boven wonder, er is een Hard-Rock café in Hyderabad. Het eten was echt geweldig en hetzelfde gold voor de muziek. Domper van de avond was dat zo’n beetje alle shirts waren uitverkocht met de Hyderabad print (deze, maar een beetje anders). Met een beetje geluk kan Stefan er nog één halen en meenemen naar Nederland voordat hij weggaat.

Stefan had de week erop een bruiloft van zijn baas van het stagebedrijf. Hij wou graag traditionele kleding hebben. Dus gingen we shoppen. Het eindigde in een hilarische tulband pas moment.

Aan alle leuke dingen komt een eind, dus ook mijn reis (bekijk de foto’s http://jesseisfoetsie.reislogger.nl/foto/india). In mijn volgende blog zal ik wat meer uitweiden over werken in Nepal, cultuurverschillen en hoe ik het ondervind. En misschien wat andere dingen. Maar dat zien we vanzelf wel :).

India

My second and last blog about my mini-trip through South-Asia. The second country that’s on the schedule is India. To be more specific, Hyderabad, India. I went there to visit Stefan who is working for his internship. He works for a company that digitalises photo negatives and so forth.

After a true nightshift (I had a transfer of more than six hours, I tried to sleep in the terminal, what never really works) I arrived around four in the afternoon at the airport. Stefan picked me up and we took the bus to where he lived. What you will notice about Hyderabad is that the city is really sprawled. Compared to Dhaka, there no skyscrapers and thank God it’s not as busy on the road. For a city with more than three million inhabitants, it is curious that many people in this city have never see a white person. Stefan told me a story that one time somebody just fled from him, because he is white.

Compared to Dhaka, Hyderabad was an oasis of peace. Stefan had to work a couple of the days I was there, and I went to out to explore the local supermarkets and took naps (I was really lazy those days, but hey, winter holiday). Stefan made me enjoy the India cuisine. The food varied with spiciness. North-India is renowned for it’s incredible spicy food. South-India has less of that though. At a certain point we had the genius idea to produce the top of Western for Stefan’s co-workers. You guessed it, pancakes.

Because this was my first and probably last visit to Hyderabad, we had to do some of the mandatory touristic sightseeing’s. The most beautiful was Charminar. Build in 1591 by a sultan to celebrate the founding of the city (and the end of several scary epidemics). Tip: watch out for beggars. They are numerous and very persistent.

Miracles still exist in this world. There is a Hard-Rock café in Hyderabad. The food was great and the same applied to the music. Sadly though, they had no more Hard-Rock T-shirts with the Hyderabad left (this, but a little different).With some luck, Stefan might manage to get one and bring it to the Netherlands for me.

The next week, Stefan had a wedding of the manager of his internship company. He would like to attend that wedding by wearing traditional Indian clothing. So, we had to go shopping. It ended in a hilarious turban dressing session.

Every fun thing has to end. And so my journey. Please view the photo’s here: http://jesseisfoetsie.reislogger.nl/foto/india. In my next blog I want to elaborate about working in Nepal, the cultural differences and how I experience that. And maybe some other things, but we will see about that :).