Bangladesh

17 februari 2016 - Dhaka, Bangladesh

Bangladesh // English version below

Na een vlucht van ongeveer 45 minuten kwam ik aan op het vliegveld in Dhaka. Daar werd ik opgehaald door mijn vriend Ishtiaq. In Dhaka, de hoofdstad  van Bangladesh heb ik een aantal attracties bezocht, lokale gerechten gegeten, een cricket match bezocht en een heuse rit op een fietsriksja. Daarnaast moet ik zeker Iqbal bedanken (hier op de foto). Hij was mijn gids voor de tijd dat Ishtiaq er niet was. Thank you!

Bangladesh is een totaal andere plek dan Nepal. Het weer is warmer en vochtiger en het stikt er van de muggen. Aangekomen op het vliegveld moest ik eerst mijn visa aanvragen. Dat houdt in, je vult een formulier met je gegevens en waar je verblijft. Je betaald de premie voor je visa en je bent klaar. Nadat Ishtiaq mij had opgehaald van het vliegveld, heb ik eerst een korte tocht door de stad gekregen. Dhaka is een stad van zeven miljoen mensen. Dat is ook te merken aan het verkeer. Van de vijf dagen dat ik er ben geweest, hebben we zeker een halve dag vastgestaan in het verkeer.

Dit (kleine) stuk wil ik wijden aan de buschauffeurs van Dhaka. Toen ik voor het eerst op de weg was in Nepal was ik bang dat ik van de berg af zou donderen, in India ben je een lopend doelwit voor taxi’s en In Dhaka moet je oppassen dat er geen bus over je auto heen rijd. Echt waar, deze maniakken met hun massavernietigingswapens zijn gewoon eng. Een rijbewijs krijgen is een kwestie van een formulier invullen en betalen. Tja.  

Bengalen zijn dol op eten. Het avondeten bestaat uit twee avondmalen. Voor mij is dit eigenlijk te veel :P. Ishtiaq had een vriend uitgenodigd en samen konden ze mij veel vertellen over Dhaka en Bangladesh. Helaas ben ik een aantal dagen ziek geweest van het eten. Na mijn aankomst in Nepal had ik nergens last van, dus het moest een keer gebeuren :P.

De volgende dag gingen we op stap met een aantal vrienden naar één van de oude gedeeltes van de stad. Deze liggen niet in de stad, maar buiten de stad. De gebouwen dateren uit de tijd van de Engelse koloniën.

Op het moment van mijn bezoek werd de World cup cricket under 19 georganiseerd in Dhaka. Op de dag dat ik een wedstrijd kon bezoeken speelde Nepal tegen India. India is altijd al één van de sterkste landen geweest in cricket. Het resulteerde in een zwaar verlies voor Nepal (helaas). Het stadion was behoorlijk leeg. Er was wel een groep fanatieke Nepali fans die vlakbij ons zaten. Ze staan op één van de foto's in het album.

We hebben nog een lokaal festival bezocht, dat in het teken stond van lokale handwerken, eten en nog veel meer. Wat opvalt, is dat je eigenlijk de enigste buitenlander bent die daar rondloopt. Mensen kijken je nogal raar aan als je voorbij komt. Ik heb behoorlijk wat foto’s van Bangladesh. Bekijk ze hier. Deze vertellen het verhaal beter dan dat ik doe ;). Ik heb nog een fort bezocht en een museum. Al deze foto's kan je daar vinden.

(( Het is je vast opgevallen dat er behoorlijk veel tijd tussen de blogs zit. Mijn doel was om het blog in Bangladesh al online te zetten, maar bij gebrek aan een laptop en motivatie, heb ik het uitgesteld tot ik terug was in Nepal. Mijn blog over India volgt binnenkort. De foto’s staan al online trouwens. ))

Bangladesh

After a flight of about 45 minutes I arrived at the airport in Dhaka. There I was picked up by my Ishtiaq who would be my host during my stay. In Dhaka, the capital of Bangladesh I visited a couple of touristic attraction, ate local dishes, watched a cricket match and took a ride on a cycle-riksja. Also, I have to thank Iqbal (here on the picture). He was my guide for the time Ishtiaq was not there. Thank you!

Bangladesh is a totally different place than Nepal. It is more warmer, moist and it is swarming with mosquitoes. Arrived at the airport I had to apply for my visa. That means, you fill in a form with the records of where you stay and personal details. You pay the visa fees and you’re done. After Ishtiaq picked me up from the airport, we made a little tour around the city. Dhaka is a city of about seven million people. You will notice that about the traffic. Of the five days I was in Dhaka, at least half a day was spend in traffic.

Furthermore, I want to dedicate this writing to the bus drivers of Dhaka especially. When I was on the road in Nepal for the first, I was afraid of tumbling down from the mountain. In India you are a walking target for taxi’s and in Dhaka you have to fear that the bus will not drive OVER your car. Really, these maniacs with their weapons of mass destruction are simply scary. Obtaining a license is simply a matter of filling in a form and pay the fee. Well...

Bengali’s love eating. Their dinner is composed of two meals. For me, this was too much :P. Ishtiaq had invited and together they were able to me a lot about Dhaka and Bangladesh. Unfortunately I got sick of some of the sick. This is my first time during my time abroad, so it had to happen one time :P.

The next day we went on a trip with a few people to one of the old towns. These places were a little out of town. The buildings date from the British colonial times.

At the time of my visit, the World Cup Cricket Under 19 was organised in Dhaka. The day I was attending one of the games was Nepal versus India. India has been a very strong country in cricket, therefore Nepal lost the match (sadly). The stadium was quite empty. There was a group of very enthusiastic Nepali supporters sitting close by. There are on one of the pictures in the album.

We also visited a local festival, that was in the theme of local handicrafts, food and much more. What I noticed, that I was the only foreigner walking around. People look at you quite overtly. There are not used to it. More pictures of Bangladesh you can find here. They tell the story better than I do ;). Addtionaly I visited a fortress and a musuem. You can find the photo's online as well.

 (( You might have noticed there is quite some time between my blogs. It was my goal to publish my blog in Bangladesh already, and in India as well. Due to the lack of a laptop and motivation I am doing it from Nepal. My experiences from  India will follow soon. The pictures are already online though.))

Foto’s